લુઈસ અલ્ફ્રેડો ગારાવિતો – એક એવું નામ જે કોલંબિયાના ઇતિહાસમાં કાળા અક્ષરે લખાયેલું છે. “ધ બીસ્ટ” (રાક્ષસ) તરીકે કુખ્યાત આ સીરિયલ કિલરે 1990ના દાયકામાં સેંકડો નિર્દોષ બાળકોના જીવનનો અંત લાવ્યો. ભિખારી, સાધુ કે ચેરિટી અધિકારીના વેશમાં ફરતો આ નરાધમ ગરીબ અને લાચાર બાળકોને પોતાનો શિકાર બનાવતો હતો.
તેણે ઓછામાં ઓછા 140 બાળકોની હત્યા કરી હોવાની કબૂલાત કરી, જોકે અનુમાન છે કે તેના ગુનાઓની સંખ્યા 300થી પણ વધુ હોઈ શકે. આ લેખમાં અમે તમને ગારાવિતોના જીવન, તેની ક્રૂરતા અને તેની ધરપકડની આંતરિક કહાની જણાવીશું.
બાળપણનો અંધકાર
લુઈસ ગારાવિતોનો જન્મ 25 જાન્યુઆરી, 1957ના રોજ કોલંબિયાના જેનોવા શહેરમાં એક ગરીબ પરિવારમાં થયો હતો. સાત ભાઈ-બહેનોમાં સૌથી મોટો લુઈસ નાનપણથી જ હિંસા અને ગરીબીના વાતાવરણમાં ઉછર્યો. તેના પિતા દારૂડિયા હતા અને તેની સાથે નિર્દયતાથી મારઝૂડ કરતા.
નાની ઉંમરે જ તેની સાથે શારીરિક અને લૈંગિક શોષણ પણ થયું હતું, જેની અસર તેના મન પર ઊંડી પડી. 14 વર્ષની ઉંમરે તેણે ઘર છોડી દીધું અને શેરીઓમાં ભટકવાનું શરૂ કર્યું. આ ભટકતું જીવન તેના અંદરના રાક્ષસને જન્મ આપવાનું કારણ બન્યું.
ગુનાઓની શરૂઆત: ચાલાકી અને ક્રૂરતા
1980ના દાયકામાં ગારાવિતોએ હત્યાઓ શરૂ કરી, પરંતુ 1990ના દાયકામાં તેની ગુનાખોરી ચરમસીમાએ પહોંચી. તે ગરીબ, બેઘર અને શેરીમાં રહેતા બાળકોને નિશાન બનાવતો, કારણ કે આવા બાળકોની ગેરહાજરીની કોઈને ખાસ પરવા નહોતી.
તે વિવિધ વેશ ધારણ કરીને પોતાના શિકારને ફસાવતો – ક્યારેક ભિખારી તરીકે, ક્યારેક અપંગના રૂપમાં, તો ક્યારેક સાધુ કે સખાવટી સંસ્થાના કર્મચારીના વેશમાં. તે બાળકોને ખોરાક, પૈસા કે નોકરીનું લાલચ આપીને એકાંત જગ્યાએ લઈ જતો.
તેની ક્રૂરતા ભયાનક હતી. તે બાળકો પર શારીરિક અને લૈંગિક અત્યાચાર કરતો, તેમનું ગળું દબાવીને કે છરીથી હત્યા કરતો, અને ઘણીવાર શરીરના ટુકડા કરીને જંગલો, ખેતરો કે નદીઓમાં ફેંકી દેતો. તેની ચાલાકી એટલી હતી કે તે એક શહેરમાં ગુનો કરીને તરત જ બીજા શહેરમાં ભાગી જતો, જેના કારણે પોલીસને તેને પકડવામાં વર્ષો લાગ્યા.
ગુનાઓનો ભયંકર આંકડો
ગારાવિતોના ગુનાઓનો વ્યાપ કોલંબિયાના 11થી વધુ રાજ્યો અને ઇક્વાડોર સુધી ફેલાયેલો હતો. તેણે 8થી 16 વર્ષની વયના બાળકોને નિશાન બનાવ્યા, જેમાં મોટાભાગના છોકરાઓ હતા. 1999માં તેની ધરપકડ થઈ ત્યારે તેણે 138 હત્યાઓની કબૂલાત કરી, પરંતુ પોલીસ અને નિષ્ણાતોનું માનવું છે કે તેણે 300થી વધુ બાળકોની હત્યા કરી હશે. આ આંકડાઓએ તેને દુનિયાના સૌથી ખતરનાક સીરિયલ કિલર્સમાંથી એક બનાવ્યો.
ધરપકડની આંતરિક કહાની
ગારાવિતોની ધરપકડ એક સંયોગથી શક્ય બની. 22 એપ્રિલ, 1999ના રોજ, તે એક 12 વર્ષના બાળક પર હુમલો કરવાનો પ્રયાસ કરી રહ્યો હતો ત્યારે નજીકના લોકોએ તેને પકડી લીધો. પોલીસે તેની પૂછપરછ શરૂ કરી ત્યારે તેણે એક પછી એક ગુનાઓની કબૂલાત કરી. તેણે પોલીસને તે સ્થળો પણ બતાવ્યા જ્યાં તેણે શબ દફનાવ્યા હતા.
તપાસ દરમિયાન, પોલીસને અનેક સ્થળોએથી હાડકાં, કપડાં અને અન્ય પુરાવા મળ્યા, જેણે તેની કબૂલાતની પુષ્ટિ કરી. તેની ચાલાકીનો અંદાજ એ વાતથી લગાવી શકાય છે કે તે દરેક ગુના પછી પોતાનું સ્થાન બદલતો અને પોતાની ઓળખ છુપાવવા વિવિધ નામોનો ઉપયોગ કરતો. આ જ કારણે પોલીસને તેને શોધવામાં આટલો લાંબો સમય લાગ્યો.
સજા અને વિવાદ
2001માં, કોલંબિયાની અદાલતે ગારાવિતોને 138 હત્યાઓ માટે દોષી ઠેરવ્યો અને 30 વર્ષની સજા સંભળાવી, જે તે સમયે દેશની મહત્તમ સજા હતી. જોકે, તેના સારા વર્તન અને પોલીસને સહયોગ કરવાના કારણે તેની સજા 22 વર્ષમાં ઘટાડવામાં આવી. આ નિર્ણયે પીડિતોના પરિવારો અને સામાન્ય લોકોમાં ભારે રોષ ફેલાવ્યો.
ઘણા લોકોનું માનવું હતું કે આટલા ગંભીર ગુનાઓ માટે આ સજા નાકાફી છે. 2021માં તેની મુક્તિની ચર્ચા શરૂ થઈ, પરંતુ જનતાના વિરોધ અને તેના ગુનાઓની ગંભીરતાને ધ્યાનમાં રાખીને સરકારે તેને જેલમાં જ રાખ્યો. આખરે, 12 ઓક્ટોબર, 2023ના રોજ, 66 વર્ષની ઉંમરે, જેલમાં જ તેનું મૃત્યુ થયું. તેને લીવર કેન્સર અને લ્યુકેમિયા હોવાનું જણાવાયું હતું.
સમાજ પર ઊંડી અસર
ગારાવિતોના ગુનાઓએ કોલંબિયામાં ગરીબ અને નબળા વર્ગમાં ભયનું વાતાવરણ સર્જ્યું હતું. તેની ધરપકડ બાદ દેશમાં બાળ સુરક્ષા માટે કડક કાયદાઓની માંગ ઉઠી. તેના ગુનાઓએ એ પણ દર્શાવ્યું કે ગરીબી, અશિક્ષણ અને સામાજિક અસમાનતા કેવી રીતે ગુનેગારોને સરળ શિકાર આપે છે. ઘણા પીડિતોના પરિવારોને આજે પણ ન્યાય ન મળ્યો હોવાનો અફસોસ છે, કારણ કે ગારાવિતોની સજા તેના ગુનાઓની સામે નજીવી લાગે છે.
લુઈસ ગારાવિતોની કહાની એક એવા માણસની વાત છે, જે બાળપણની હિંસામાંથી નીકળીને દુનિયાના સૌથી ખતરનાક હત્યારાઓમાંથી એક બન્યો. તેની નિર્દયતાએ સેંકડો પરિવારોનું જીવન બરબાદ કરી દીધું, અને તેની ઓછી સજાએ ન્યાયની વ્યવસ્થા પર સવાલો ઉભા કર્યા.
આજે પણ તેનું નામ કોલંબિયામાં ભય અને દુઃખનું પર્યાય બની ગયું છે. તેની કહાની એક ચેતવણી છે કે માનવતાનો અંધકાર કેટલો ભયંકર બની શકે છે, અને સમાજે આવા રાક્ષસોને રોકવા માટે કેટલું સજાગ રહેવું જોઈએ.