ક્રાઈમ ન્યૂઝ ડેસ્ક, એક નાનકડા ગામમાં થયેલી એક દુઃખદ અને ચોંકાવનારી ઘટનાએ 19 વર્ષ પહેલાં સમાજને હચમચાવી દીધો હતો. એક કુંવારી માતા અને તેના નવજાત જોડિયા બાળકોની નિર્દયતાથી હત્યા કરવામાં આવી હતી, અને આ ગુનાના ગુનેગારો લાંબા સમય સુધી કાયદાની પકડથી દૂર રહ્યા. પરંતુ ટેક્નોલોજીના આધુનિક યુગમાં આર્ટિફિશિયલ ઇન્ટેલિજન્સ (AI)ની મદદથી પોલીસે આખરે આ ગુનાના બે મુખ્ય આરોપીઓને ઝડપી લીધા છે, જેઓ ભારતીય સેનામાંથી ફરાર થયેલા સૈનિકો હતા. આ ફીચર લેખમાં આપણે આ ઘટનાની વિગતો, તપાસની પ્રક્રિયા અને AIની ભૂમિકા પર પ્રકાશ પાડીશું, જેણે આ ઠંડા પડી ગયેલા કેસને ઉકેલવામાં મહત્વની ભૂમિકા ભજવી.
ઘટનાની શરૂઆત: એક નિર્દય હત્યાકાંડ
આ ઘટના 2006ની છે, જ્યારે કેરળના એક નાનકડા ગામ અંચલમાં રંજિની નામની યુવતી અને તેના નવજાત જોડિયા બાળકોની નિર્મમ હત્યા કરવામાં આવી હતી. રંજિની એક કુંવારી માતા હતી, જેણે હોસ્પિટલમાં સિઝેરિયન ડિલિવરી દ્વારા જોડિયા બાળકોને જન્મ આપ્યો હતો. તેના પરિવારથી દૂર, રંજિની એક ભાડાના મકાનમાં રહેતી હતી, જ્યાં તેની સાથે આ દુર્ભાગ્યપૂર્ણ ઘટના બની. 10 ફેબ્રુઆરી, 2006ના રોજ રંજિનીની છરી વડે હત્યા કરવામાં આવી, અને તેના બંને બાળકોના ગળા કાપી નાખવામાં આવ્યા. આ હત્યાકાંડની નિર્દયતાએ સ્થાનિક લોકોને સ્તબ્ધ કરી દીધા હતા.
ઘટનાના દિવસે રંજિનીની માતા સંતમ્માને ગામની પંચાયતમાં કાગળો સબમિટ કરવા મોકલવામાં આવી હતી, જે એક યોજનાબદ્ધ ષડયંત્રનો ભાગ હતો. પોલીસના જણાવ્યા મુજબ, આ હત્યા રાજેશ નામના એક વ્યક્તિએ કરી હતી, જે દિવિલ નામના બીજા આરોપીના ઇશારે કામ કરતો હતો. રાજેશે હોસ્પિટલમાં રંજિનીના પરિવાર સાથે મિત્રતા કરી હતી અને પોતાનું નામ અનિલ કુમાર તરીકે રજૂ કર્યું હતું. તેણે રંજિનીના પરિવારને ડિલિવરી દરમિયાન લોહીની જરૂરિયાત વિશે પૂછપરછ કરીને તેમનો વિશ્વાસ જીત્યો હતો અને બાદમાં તેમના ભાડાના મકાનમાં પણ આવતો-જતો રહેતો હતો.
19 વર્ષનો લાંબો ઇન્તેજાર
આ ઘટના બાદ પોલીસે તપાસ શરૂ કરી, પરંતુ આરોપીઓ રાજેશ અને દિવિલ ગાયબ થઈ ગયા. તેમની શોધમાં પોલીસને ઘણી મુશ્કેલીઓનો સામનો કરવો પડ્યો. 2010માં રંજિનીની માતા સંતમ્માએ કેરળ હાઈકોર્ટમાં અરજી કરી, જેના પછી આ કેસ સીબીઆઈને સોંપવામાં આવ્યો. 2013માં સીબીઆઈએ આરોપીઓ સામે ચાર્જશીટ દાખલ કરી, પરંતુ બંને આરોપીઓ ત્યાં સુધી પકડાયા નહોતા.
આ બંને વ્યક્તિઓ ભારતીય સેનામાંથી ફરાર (deserters) હતા, જેના કારણે તેમની ઓળખ અને ઠેકાણું શોધવું વધુ જટિલ બન્યું હતું. આ કેસ લગભગ ઠંડો પડી ગયો હતો, અને ન્યાયની આશા ઝાંખી પડતી જણાતી હતી. પરિવારને લાગતું હતું કે કદાચ આ ગુનેગારો ક્યારેય પકડાશે નહીં. પરંતુ ટેક્નોલોજીના આગમનએ આ કેસમાં નવો વળાંક લાવ્યો.
AIની ભૂમિકા: ટેક્નોલોજીએ ખોલ્યું રહસ્ય
2025માં આર્ટિફિશિયલ ઇન્ટેલિજન્સ (AI)ની શક્તિએ આ કેસને ફરીથી જીવંત કરી દીધો. સીબીઆઈ અને પોલીસે AI-આધારિત ફેશિયલ રેકગ્નિશન ટેક્નોલોજીનો ઉપયોગ કરીને આરોપીઓની શોધ શરૂ કરી. આ ટેક્નોલોજીએ જૂના ફોટા, સેનાના રેકોર્ડ્સ અને ઉપલબ્ધ ડેટાને સ્કેન કરીને આરોપીઓની ઓળખ કરવામાં મદદ કરી. AIએ એવા ચહેરાઓને શોધી કાઢ્યા જે 19 વર્ષ જૂના ડેટા સાથે મેચ થતા હતા, અને આના આધારે પોલીસે રાજેશ અને દિવિલને ઝડપી લીધા.
આરોપીઓએ આ દરમિયાન પોતાની ઓળખ છુપાવીને જીવન જીવવાનો પ્રયાસ કર્યો હતો, પરંતુ AIની આંખોથી બચવું તેમના માટે અશક્ય સાબિત થયું. પોલીસના જણાવ્યા મુજબ, આરોપીઓ દેશના અલગ-અલગ ભાગોમાં છુપાઈને રહેતા હતા અને સેનામાંથી ફરાર થયા બાદ નવી ઓળખ બનાવી હતી. AIની મદદથી તેમના ચહેરાની ઓળખ થતાં જ પોલીસે ઝડપી કાર્યવાહી કરી અને 19 વર્ષ જૂના આ કેસને ઉકેલી લીધો.
પરિવારની પીડા અને ન્યાયની આશા
રંજિનીની માતા સંતમ્માએ આ ઘટના વિશે વાત કરતાં કહ્યું, “રાજેશે અમારો વિશ્વાસ જીતી લીધો હતો. તે હોસ્પિટલમાં અમારી નજીક આવ્યો અને બાદમાં અમારા ઘરે પણ આવતો રહ્યો. જ્યારે મેં મારી પુત્રી અને નાના બાળકોના મૃતદેહ જોયા, ત્યારે મારું જીવન ખતમ થઈ ગયું હોય તેવું લાગ્યું.” 19 વર્ષની લાંબી રાહ જોયા બાદ સંતમ્માને આખરે ન્યાયની આશા જાગી છે. તેમણે AI અને પોલીસની ટીમનો આભાર માન્યો, જેમણે આ ગુનેગારોને કાયદાના કટઘરે લાવ્યા.
AIનું ભવિષ્ય: ગુનાઓનું નિવારણ
આ કેસ એક ઉદાહરણ છે કે કેવી રીતે આધુનિક ટેક્નોલોજી ગુનાઓને ઉકેલવામાં મદદ કરી શકે છે. AIનો ઉપયોગ ફેશિયલ રેકગ્નિશન, ડેટા એનાલિસિસ અને ગુનેગારોની ઓળખ માટે વધુને વધુ થઈ રહ્યો છે. આ ઘટનાએ દર્શાવ્યું કે ભલે ગુનો થયાને વર્ષો વીતી જાય, પરંતુ ટેક્નોલોજીની મદદથી ન્યાય મળી શકે છે. ભારતમાં પોલીસ અને તપાસ એજન્સીઓ હવે AIને પોતાની તપાસનો એક અભિન્ન હિસ્સો બનાવી રહી છે, જે ભવિષ્યમાં ગુનાઓના નિવારણ માટે એક શક્તિશાળી સાધન બની શકે છે.
ન્યાયની જીત
રંજિની અને તેના જોડિયા બાળકોની હત્યાનો આ કેસ એક દુઃખદ વાર્તા હતી, જે 19 વર્ષ સુધી રહસ્યમય રહી. પરંતુ AIની મદદથી આ ગુનાના આરોપીઓ રાજેશ અને દિવિલને પકડવામાં આવ્યા, જે પરિવાર અને સમાજ માટે ન્યાયની એક કિરણ લઈને આવ્યા. આ ઘટના દર્શાવે છે કે ટેક્નોલોજી અને માનવીય પ્રયાસોના સંયોજનથી કોઈ પણ ગુનો અજાણ્યો નથી રહેતો. આ કેસ ન્યાયની જીતનું પ્રતીક બની રહેશે અને ભવિષ્યમાં આવી ઘટનાઓને રોકવા માટે એક પાઠ આપશે.